Ortadoğu: Bir Şiddet Tarihi _{Osmanlı İmparatorluğunun Sonundan El Kaideye}

İkinci İntifada, 11 Eylül, Lübnan İç Savaşı, Irak, Afganistan ve Pakistanda intihar saldırıları... 1906-1908 arasında Tahran ve İstanbuldaki rejim değişikliklerinin yol açtığı kanlı olaylar... 1920lerde kurulan manda rejimlerine karşı yükselen isyan dalgaları ve baskı rejimleri... 1948de Filistinin paylaşılmasıyla başlayan protestolar, askerî darbeler, yıkılan rejimlerden çok daha baskıcı yönetimlerin tırmandırdığı gerilim 1979daki İran Devrimi, Mekkedeki İslamcı ayaklanma, Camp David Anlaşmaları ve Afganistanın işgalinin sebep olduğu olaylar... 1990larda Mısır ve Cezayirdeki cihad yanlısı silahlı mücadeleler ve El-Kaide...
Bozarslanın çalışması, Ortadoğudaki şiddetin kronolojisinde üç ana dönemi öne çıkarıyor: 1906-1979 arasında Osmanlı İmparatorluğundan İrana uzanan devrimci hareketler, 1948de Filistinin bölünmesiyle 1950-1970 arasının otoriter rejimleri, 1966da Seyyid Kutbun idamıyla başlayan ve günümüze kadar gelen İslamcı muhalefetler.
Ortadoğuda şiddet hakkında çalışmak, mayınlı araziye girmeyi kabullenmek anlamına gelir diyen Bozarslan, Ortadoğunun bu şiddet geleneğini orada yaşayanların kaderi olarak gösteren kültüralist eğilimden uzak durarak bu zorlu arazide başarıyla ilerliyor.
Ortadoğu: Bir Şiddet Tarihi önce baskıcı rejimin, ardından bu rejime karşı isyanın ve nihayet isyanın bastırılmasının aracı olan şiddeti, dinamikleri ve kökenleriyle; insanları silahlı mücadeleye ya da kendilerini feda etmeye iten sosyo-ekonomik nedenleriyle birlikte çarpıcı biçimde ortaya koyuyor.