Osmanlı Tefsir Geleneğinde Ta'lîka Kültürü _{Muîdzâde Muhammed b. Abdu'lazîz el-Meraşî'nin (983/1575) Nalu's-Sifâr'ı}

Osmanlı tefsir geleneğinde ta'lîka kültürü : Mu'idzâde Muhammed B. 'Abdu'l' Azîz El-Mer'aşî' nin (983/1575) naklu' s-sifâr'ı: Ta'lîka 'Alâ Mevâdi'i'l-hilâf beyne'z-zemahşerî ve'l-Beydâvî adlı eseri

Bu çalışmanın amacı talîka kelimesinin semantik analizini yaparak Osmanlı Dönemi'nde nasıl anlaşıdığını tespit etmek, Osmanlı dönemine ait tefsirle ilgili bir yazma eseri tanıtarak gün yüzüne çıkarmak, Beydâvî ve Zemaşerî gibi tefsir tarihimiz için önem arzeden iki alimi farklı noktaları ile tanımak ve dönemin alimlerinin bıraktığı eserler gerekli ölçüde incelenmeden Osmanlı İlim anlayışına yönelitilen eleştirilerin ne öçüde haklı olduklarını bir örnek çerçevesinde de olsa değerlendirmektir.

Araştırmanın önemi, konusu ve çalışmada izlenen yöntemle ilgili bilgiler giriş kısmında verilmiştir.

Birinci bölümde talîka kelimesi dilbilimsel açıdan ele alınmış, anlam alanı oluşturulmaya çalışılarak sözlük ve terim anlamı üzerinde durulmuştur.

İkinci bölümde incelenen eserin nüshalarının tanıtımına yer verilmiş, müelliflerin biyografileri kaleme alınmıştır. Muîdzâde'nin hayatı, daha çok kendi şiirleriyle açıklanmaya çalışılmıştır. Daha sonra eserde ele alınan ayetler konu başlıkları halinde irdelenmiş ve Bey'âvî ile Zemaşerî arasındaki tespit edilen farklar maddeler halinde sıralanmıştır.

Sonuç başlığı altında ise araştırmada ulaşılan tespitlere kısaca yer verilmiştir.

Neticede Osmanlı ilim dünyasının yeniden, fakat ilmî bir metodla incelenmesinin büyük önem taşıdığı görülmüştür.