Viyana Kapısında Türkler _{1683 Yılına Ait Görüşler ve Raporlar}

On altıncı ve on yedinci yuzyıllar, Turklerin Buyuk Almanya icin tehlike yarattıgı bir donemdi. 1529 ve 1683 Viyana Kusatmaları bu sıkıntının zirvelerini temsil eder. On birinci yuzyılda Orta Asya'dan kopup gelen ve savascı bir bozkır halkı olan Turan Turkleri, Batı'nın Dogu'ya yaptıgı Haclı Seferleri'ne karsılık olarak duzenledikleri seferlerle once Bizans devletinin kalbi durumundaki Rum Kucuk Asyası'nı Turk ulkesi "Anadolu"ya cevirdiler. Sonra cesur bir lider olan Osman'ın emrinde birlestiler ve on dorduncu yuzyılın ortalarında Canakkale Bogazı uzerinden Balkanlara ve boylece Avrupa'ya geldiler. Butun kıta artık gerginlik ve kusku icinde yasıyordu. Batı ordularını iki kez kanlı bir sekilde yenilgiye ugrattıktan sonra Turkler, 1453 yılının Mayıs ayında son ozgur Rum sehri olan Bogazici'ndeki kutsal Konstantin'in sehrini fethettiler, adını Istanbul olarak degistirdiler ve burayı baskent yaptılar. Venediklileri Ege adalarından uzaklastırdılar, Adriyatik denizini tehdide basladılar, Mısır'ı fethettiler ve Hindistan'dan Akdeniz'e uzanan yolu kapattılar. Bundan sonra guneyde savasmayı bırakarak kuzeye dogru yoneldiler. Turk padisahlarının en guclusu olan Ikinci Suleyman, Macaristan'ı fethetti. Macar Kraliyet Ordusu, 1526 yılının Agustos ayında Tuna nehri kıyısındaki Mohac bataklıklarında yok edildi.